Groeien haren bij mensen met alle etnische achtergronden hetzelfde?

Hans van Montfort is arts en onderzoeker. De laatste jaren heeft hij zich toegelegd op de gezondheid van huid en haar. Voor de lezers van De Kapper zal hij vragen over dit en ander aan de hoofdhuid en haren gerelateerde vragen beantwoorden. Deze keer gaat Hans van Montfort in op de haargroei van mensen met verschillende achtergronden.
 
Regelmatig krijg ik de vraag of het door mij ontwikkelde haarserum ook werkt bij mensen van Aziatische of Negroïde achtergrond. Het antwoord daarop is simpelweg ‘ja’. Uiteraard mits haargroei nog mogelijk is. Zie hiervoor het artikel “Werkt een haargroeimiddel wel of niet?” https://www.dekapper.biz/nl/nieuws/22-12-2020-werkt-een-haargroeimiddel-wel-of-niet. We zien dat ook aan de studie die op dit ogenblik door een Chinees bedrijf met ons middel in China plaatsvindt en waar de resultaten tot nu toe uitstekend zijn.
 
De haargroeicyclus is bij alle mensen hetzelfde. Het verschil in haargroei van de etnische achtergronden bevindt zich in de grootte en de vorm van het haarzakje alsmede de positie van de haarwortel ten opzichte van het haarzakje. Het haarzakje op de hoofdhuid is bij Kaukasische mensen elliptisch (eivormig) van vorm en produceert daarom stijl of golvend haar. Bij blonde mensen is de diameter van het haar 40-80 micrometer, terwijl dat bij de donkerharige 50-90 micrometer is. Bij mensen van Afrikaanse oorsprong is de vorm van het haarzakje meer gebogen hetgeen resulteert in krullend haar. De haardiameter is hierbij 60-100 micrometer. Tenslotte zien we bij mensen met een Aziatische afkomst een ronde vorm van het haarzakje, waardoor de haren bij hen stijl gevormd zijn. De haardiameter bij hen is 80-100 micrometer.
 
Ook het aantal haren dat iemand op het hoofd heeft is genetisch bepaald. Van de roodharigen met gemiddeld 90.000, de zwartharigen met 100.000, de donkerharigen met 110.000 en tenslotte de blonde mensen met maar liefst 150.000 haren. Daarbij groeit het haar bij mannen sneller dan bij vrouwen. Overigens bevinden zich verspreid over het lichaam rond de 5 miljoen haarzakjes.
 
Er zijn naast de genetische factoren ook culturele verschillen in hoe men omgaat met het haar. In het oude Egypte schoor men het haar af, omdat dit comfortabel was tegen de hitte en het de luizen geen kans gaf. In het openbaar droeg men vaak een pruik. In het oude Griekenland en Rome werd het haar vaak gekleurd met henna of goudpoeder en droegen de vrouwen het in een chignon stijl. Voor de eerste wereldoorlog was lang haar, ook bij mannen gebruikelijk. De epidemie van luizen en vlooien tijdens de loopgravenoorlog zorgde ervoor dat het haar kort werd gehouden en dat bleef daarna zo. Ik herinner me als puber dat ik op school aangesproken werd door de conrector met de mededeling dat ik niet meer naar school hoefde te komen totdat mijn, naar zijn mening, te lang haar was afgeknipt. Ik heb vervolgens de kapper de tondeuse erop laten zetten. Zo recalcitrant was ik nu eenmaal, en dat ben ik nog altijd.
 
Vraag insturen
Heb jij een vraag over de gezondheid van huid en haar? Stuur deze dan op naar office@vanmontfortlabs.com en wie weet wordt jouw vraag de volgende keer beantwoord! Vragen van algemeen belang zullen eveneens via deze column beantwoord worden. De vragen blijven uiteraard anoniem.